Dişin mine veya dentin gibi dış tabakalarında oluşan çürüklerin erken dönemde tedavilerinin yapılmasını ve bu sayede çürüklerin ilerlemelerinin durdurularak dişin canlılığını korumayı amaçlayan diş hekimliği branşıdır. Bu Sayede sonraki aşamalar olan endodonti (kanal tedavisi) veya diş çekimi önlenmiş olur.
Ağızda bulunan bakterilerden oluşan bakteri plağı, şekerli ve unlu yiyeceklerin ağızda kalan artıklarından asit oluşturabilmektedir. Bu asitler, dişlerin mineral dokusunu çözerek dişin minesinin bozulmasına ve sonuçta da diş çürüğünün başlamasına neden olmaktadırlar. Hastaya uygulanacak diş dolgu tipinin seçiminde uygulanacak bölge, bu bölgede etkili olan çiğneme kuvvetleri, hastanın estetik beklentileri ve de madde kaybının miktarı büyük önem taşımaktadır.
Amalgan dolgular:
Dayanıklılığı ve ekonomik oluşuyla yıllar boyunca en çok tercih edilen dolgu maddesi olmuştur. Günümüzde ise diş hastalarının artan estetik talepleri, amalgamın içerdiği civanın insan sağlığına etkileri konusundaki söylentiler ve de adeziv sistemlerdeki (diş renginde dolgular), gelişmeler bu materyalin yavaş yavaş terk edilmesine neden olmaktadır.
Kompozit dolgular:
Özellikle estetiğin ön planda olduğu vakalarda tercih edilen diş renginde restorasyonlardır. Dişle olan bağlantı özelliklerinden dolayı, amalgam dolgularda olduğu gibi tutuculuk sağlamak amacıyla dişten madde kaldırılmasına gerek yoktur; sadece çürüğün kaldırılması yeterlidir.
